نظر مردم ترکیه درباره ایران

من 9 بار به کشور ترکیه سفر کردم که قصدم از تمامی این سفرها گردش و تفریح و خرید بود. من در سفرهایم سه شهر وان، شهر استانبول و آنتالیا را دیدم و اغلب سفرهای من به استانبول بود. آخرین سفری که به استانبول رفتم آذرماه سال 1399 بود که اتفاقاتی در آن رخ داد و تصمیم گرفتم که در فرصتی مناسب نظرم را درباره آنچه از رفتار مردم استانبول با ایرانی ها دیدم و حس کردم را با شما به اشتراک بذاریم. خوشبختانه با آنالیزهایی که انجام دادم، متوجه شدم که نظر مردم ترکیه درباره ایران و ایرانی ها برای مردم کشورمان مهم است بنابراین شاید دیدگاه من که حاصل سالها سفر به ترکیه است برای شما جالب باشد. در آخر خوشحال می شوم که نظرات موافق و مخالف شما را درباره مواردی که می نویسم را بدانم و حتما به همه نظرات پاسخ می دهم پس شما هم من را از حرفهایتان بی بهره نگذارید.

نظر مردم ترکیه درباره ایران چیست؟

کسانی که برای نخستین بار قصد خرید تورهایی مثل تور استانبول را دارند تصور می کنند که خیلی اهمیت دارد که مردم ترکیه درباره ایران چه فکر می کنند؛ اما واقعیت این است که من متوجه شدم ایران اهمیت خاصی برای مردم ترکیه ندارد و اغلب توجهشان به دولت و سیاست و امور کشور خود هست تا ایران. در این میان نباید نادیده گرفت که اطلاعات مردم ترکیه درباره ایران و ایرانیان نسبت به مردم کشورهای دیگر نظیر ژاپن و امریکا و... خیلی بیشتر و واقعی تر است زیرا توریست های زیادی از ایران به ترکیه می روند و فرهنگ و اطلاعات خود را به آنها انتقال می دهند ضمن این که بسیاری از ترک ها با ایرانی ها وصلت کرده اند.
آنچه من از مردم ترکیه دیدم این بود که از موارد بین المللی مانند احمدی نژاد، صنعت نفت ایران، بی ارزش بودن ریال و آلودگی هوا در ایران و ... باخبر هستند و ایرانی های زیادی دیده اند اما نباید توقع داشته باشید که مسائل ایران برای آنها مهم باشد. در برخی مواقع افرادی که مشاغل مربوط به توریست دارند سعی می کنند با نشان دادن این که به مسائل ایران و ایرانی ها علاقه مند هستند گردشگران ایرانی را به سمت خود جلب کنند که این موضوع در رابطه با فارسی صحبت کردن آنها حتی به صورت دست و پا شکسته بسیار رایج است.

نفرت مردم ترکیه از ایران

زیاد شنیدم که برخی هموطنان می گویند که مردم ترکیه از ایرانی ها متنفر هستند. من این موضوع را خودم احساس نکرده بودم و تصور می کردم هموطنان کم لطفی دارند چون وجود توریست خارجی چه از ایران چه سایر کشورهای دنیا برای ترکیه سود دارد و در واقع زندگی بسیاری از مردم این کشور وابسته به توریست ها است اما متاسفانه در سفر آخرم چند مورد دیدم که به راستی حس کردم فقط از نفرت سرچشمه می گیرد موارد را ذکر می کنم و قضاوت را به شما می سپارم:
1. من قصد رفتن به دانشگاه را برای یک کار اداری داشتم، دانشگاه از هتل دور نبود اما مسیر بدی داشت و باید دست کم 4 وسیله نقلیه عمومی عوض می کردم که هرطور حساب کردم متوجه شدم که اگر تاکسی بگیرم به صرف تر است، بنابراین تاکسی گرفتم و مثل همیشه قبل از سوار شدن کرایه را طی کردم و روی 20 لیر به توافق رسیدیم. راننده من را به در اصلی دانشگاه نرساند و گفت که خودت باقی راه را برو من که عجله داشتم و باید در ساعت خاصی می رسیدم و با دانشگاه آشنایی داشتم و می دانستم که برای رسیدن به در مورد نظر باید مسافت زیادی را پیاده بروم و به کارم نمی رسم قبول نکردم و گفتم که من را باید به در اصلی برساند. بگذریم که در نهایت با لحن بدی گفت که باید 25 لیر بدهی اما بارها گفت امان از ایرانی ها امان از ایرانی ها و این عبارات را با شوخی و خنده بیان نمی کرد و با حالت عصبانی و بد می گفت. برای کسانی که با استانبول آشنایی دارند باید بگویم که هتل من هتل استایل شیشلی بود و دانشگاه ییلدیز مقصدم.
2. دومین مورد که سفر را به من تلخ کرد و واقعا ناراحت شدم که چرا وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور ما انقدر در جوامع بین المللی بد شده که هر کسی تصور می کند می تواند از ایرانی ها سو استفاده کند رفتار کارکنان هتل بود. روز آخری که قصد ترک هتل را داشتم متوجه شدم که بدترین اتاق هتل را به من دادند در صورتی که من هزینه بهترین اتاق را پرداخت کرده بودم (روز اول گفتند همین اتاق بهترین اتاق است) و بسیاری از خدمات هتل را ارائه ندادند و گفتند دیگر این خدمات را نداریم در صورتی که دیدم به میهمانان سیاه پوست آن خدمات را دادند و از آن زمان همه جا بیان می کنم که کارکنان شیشلی استایل اصلا با ایرانیان خوب نیستند و در مطلبی که این هتل را توضیح دادم تمامی اذیت هایی که ما را در طول سفر کردند، توضیح داده ام و برایم بسیار ناراحت کننده بود که من در ایران وضعیت خوبی دارم اما در استانبول اینقدر بدرفتاری با من شد.
3. مورد آخر زمانی بود که در فروشگاه ال سی بودم. همانطور که می دانید یکی از قوانین قرنطینه در ترکیه این بود که مردم نباید از ساعت 20:00 بیشتر بیرون بودند. در همین راستا فروشگاه ها نهایت ساعت 19:00 تعطیل می کردند. من ساعت 18:00 در ال سی و بخش صندوق بودم و سالهاست که از این برند لباس های خانگی می خرم و اولین بار بود چنین رفتار بدی می دیدم. ماجرا این بود که وقتی درخواست برگه تکس فری کردم گفتند که نمی دهیم و صندوق را بسته ایم و یکی از کارکنان با خنده گفت برای ایرانی ها که اصلا باز نمی کنیم! این در حالی بود که دست کم 7 نفر در صف بعد از من حضور داشتند و افراد زیادی هم هنوز در حال خرید بودند و از همه ناراحت کننده تر این بود که من روز قبل از همان فروشگاه تکس فری گرفته بودم و می دانستم که می دهند...
4. مورد بعدی زمانی بود که از مرکز خرید جواهر استانبول بیرون آمده بودم و خیلی خسته روی نیمکت های بیرونی مرکز خرید نشسته بودم تا کمی خستگی در کنم و به راهم ادامه بدهم. در آن زمان دو پسر نوجوان که سر و وضع خوبی هم داشتند به سمت ما و چند ایرانی دیگر آمدند و درخواست پول کردند و گفتند یک 50 لیری به ما بده (حالت گدایی) بعد که فهمیدند ما ایرانی هستیم، خندیدند و رفتند. گویا که وضع ما از گدایان آنها بدتر است.

نظر مردم درباره ترکیه

حالا یک بحث دیگر وجود دارد نظر ایرانی ها درباره ترکیه که از دید من بسیار مختلف است. برخی را دیدم که تا به حال به ترکیه سفر نکرده اند اما این کشور را یک کشور ایده آل و فوق العاده و جهان اولی می دانند و به شدت از مردم و آن کشور دفاع می کنند. در کنار این افراد کسانی هم هستند که از واقعیات ترکیه مانند سختی های یافتن کار در ترکیه و مهاجرت و ... خبر دارند و دید آنها واقع گرایانه است و می دانند که ترکیه هم مشکلات بسیاری دارد. دسته دیگر توریست ها هستند که هرسال هزینه ای را در نظر می گیرند تا به استانبول، وان یا شهرهای اینچونینی بروند تا خرید سالانه خود را انجام بدهند این دسته چون زیاد در ترکیه نیستند و اغلب با جیبی پر از پول به ترکیه می روند دید خوبی به مردم و کشور پیدا می کنند.
نظر شما درباره ترکیه مردم این کشور چیست؟

سفر به ترکیه در شرایط کرونا