آموختن در مدرسه ای ۱۰۰۰ ساله

اصفهان را می توان ویترین خارجی گردشگری ایران دانست. فارغ از گردشگران حرفه ای و دست اندرکاران این صنعت، در بیشتر جاهای دنیا وقتی صحبت از ایران و جاذبه های گردشگری آن می شود مردم آن دیار نام اصفهان را به زبان می آورند. 
 
از دیرباز اصفهان با لقب نصف جهان مشهور بوده و به راستی این صفت را می توان برازنده این شهر دانست؛ شهری که هیچ گردشگری نمی تواند ادعا کند تمامی دیدنی های آن را دیده است. اگر از مشهورترین بناهای اصفهان مانند پل خواجو و سی و سه پل و عالی قاپو و میدان نقش جهان بگذریم، در گوشه و کنار این شهر صدها دیدنی تاریخی و طبیعی وجود دارد که دیدن هر کدام از آنها می تواند تجربه ای شیرین و به یاد ماندنی برای مسافران نصف جهان باشد. 
 
یکی از دیدنی های کمتر شناخته شده اصفهان، مقبره و مدرسه باباقاسم است که هنوز بعد گذشت قرن های متمادی از ساخته شدن آن طلاب علوم دینی در حجره های آن به کسب علم مشغولند و به راستی که لذت بخش است کسب علم در مدرسه ای هزار ساله! 
 
بقعه و مدرسه باباقاسم تقریبا در نزدیکی هم قرار دارند. برای دیدن بقعه قبل از هر چیز باید سراغ خیابان هاتف را از اهالی اصفهان بگیرید. 
 
این بقعه در غرب خیابان کنونی هاتف حدود ۵۰۰متر دورتر از مسجد جامع در کوچه باباقاسم و نزدیکی مدرسه باباقاسم معروف به امامیه واقع شده است. 
 
باباقاسم اصفهانی در ابتدای قرن هشتم هجری زندگی می کرده و از مردان عارف و سالک در راه حقیقت بوده و در زمان خود شهرت و محبوبیت داشته است. 
 
این بقعه رو به طرف شمال دارای تزئینات و کاشیکاری بسیار زیبایی است. مقبره مزبور طبق کتیبه تاریخی که روی سردر بنا به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی نوشته شده، به وسیله شخصی به نام سلیمان بن شرف الدین ابی الحسن طالوت دامغانی سال ۷۴۱ هجری قمری ساخته شده است. داخل و خارج بقعه دارای تزئینات آجری و کاشیکاری است. در کل مقبره باباقاسم، حس و حال عجیبی دارد. گویی در و دیوار این بنا در حال ذکر پروردگار است. گنبد این بنا هرمی شکل و هشت ترک بوده و بر هر ترک آن استعانت از یکی از اسامی خدا نوشته شده که از این قرار است: 
 
«یا دیان، یا سبحان، یا سلطان، یا برهان» 
 
در بالای در چوبی بقعه در شش شمسه به خط ثلث و بر زمینه لاجوردی اسامی: الله، محمد، در کنار چهار اسم دیگر قرار دارد. متاسفانه برخی از این کاشی ها آسیب دیده و شکسته شده اند. 
 
● مدرسه باباقاسم 
 
این بنا در نزدیکی مقبره باباقاسم قرار گرفته و از نظر زمان ساخت، با این مقبره همدوره است. در حال حاضر از این بنا به عنوان مدرسه و حوزه علمیه استفاده می شود. دور تا دور حیاط از حجره های ساختمان برای اقامت طلاب استفاده می شود. تزئینات کلی بنا از آجر و کاشی است و با کاشی های لعابدار کلمه علی بکرات تکرار شده است. بنا، به صورت چهار ایوانی است که متاسفانه ایوان شمالی آسیب های بسیاری دیده است. در ایوان جنوبی یک اتاق واقع شده است که سقف آن دارای تزئینات بسیار زیبایی است که از ترکیب آجر و کاشی معرق تشکیل شده اند. 
 
در این اتاق تاقچه گچبری شده بسیار زیبایی وجود دارد که دور تا دور آن را نقوش اسلیمی فراگرفته است. سر در تمام حجره ها دارای تزئینات مقرنس بوده که با تزئینات کاشی به رنگ فیروزه ای، لاجوردی، زرد و سفید و طلایی تزئین شده است. دورتا دور بنا و در ارتفاع تقریبی شش متر نواری از کتیبه وجود دارد که با رنگ سفید بر زمینه لاجوردی اجرا شده و مشتمل بر آیات قرانی است. 
 
ساختمان این مدرسه که از قدیمی ترین مدارس موجود طلبه نشین اصفهان است دو طبقه است که در طبقه دوم نیز حجره هایی دارد. نمای خارجی صحن و ایوان های کوچک و بزرگ مدرسه با کاشی های رایج تزئین شده است. ایوان های کوچک و بزرگ دارای مقرنس های کاشیکاری شده است که بعضی از آنها جنبه تزئیناتی داشته و برخی با خطوط بنایی و کوفی و ثلث مزین شده است. 
 
در داخل مقرنس های ایوان اول ضلع شرقی در اشکال مربع به خط بنایی با کاشی سفید معرق کلماتی ازجمله الله، محمد، علی، حسن، حسین و... نوشته شده است. این مدرسه به نام باباقاسم و برای تدریس او در این محل ساخته شده بود. 
 
نکته جالب توجه در این بنا تکرار کلمه علی(ع) است که از نظر تعداد نسبت به سایر ابنیه تاریخی ایران و به جرات می توان ادعا کرد که در سراسر ایران نمی توان بنایی را یافت که در آن به این اندازه نام امام علی(ع) تکرار شده باشد.