سفرنامه وارنا

مدت‌ها بود که من و همسرم قصد سفر داشتیم و برای ما مهم نبود به کجا می‌رویم، فقط می خواستیم برای 4 یا 5 روز به یک کشور خارجی برویم و از کار و مشغله های روزانه دور شویم. یکی از دوستان ما شهر وارنا در بلغارستان را به ما پیشنهاد کرد. وارنا پایتخت بلغارستان نیست و در واقع شهر صوفیه پایتخت این کشور است اما وارنا توریستی ‌تر است و شنیده بودیم که سواحل خیلی زیبایی دارد پس وارنا را انتخاب کردیم. با وجود این که شیوع ویروس کرونا دیگر اجازه نمی‌دهد به راحتی سفر برویم و من هم دلم لک زده برای یک سفر خارجی، امروز می‌خواهم تجربه سفر 4 روزه خود و همسرم را از وارنا با شما در میان بگذارم، سعی می کنم همه چیز را خلاصه و مفید بیان کنم تا برای شما راهنما باشد.

انتخاب تور و هتل مناسب برای وارنا

از دوستم شنیده بودم که هتل نزدیک ساحل بگیریم چون در اغلب مناطق شیب تندی را باید تا رسیدن به ساحل طی کنیم که همین موضوع بر مسافت هتل تا ساحل می افزاید؛ راستش را بخواهید این موضوع برای من مهم نبود اما به حرف دوستم گوش دادم و هتل گراند لندن که هم 5 ستاره بود و هم 10 دقیقه با ساحل فاصله داشت را انتخاب کردم. بعد متوجه شدم که کار درستی کردم چون هر ساحلی که رفتیم تا رسیدن به آب باید پله های زیادی را طی می‌کردیم.
تور بلغارستان را از وبسایت فاینداتور پیدا کردیم و به سرعت رزرو را انجام دادیم، کمی نگران ویزا بودیم که 2 روز قبل از تاریخ پرواز ویزا را هم دادند و مشکلی پیش نیامد. پرواز ما از ایرانایر بود و از فرودگاه امام خمینی تهران انجام شد ئ تاخیر هم نداشت.

فرودگاه وارنا

روز اول سفرنامه وارنا

تا وارنا 3:30 ساعت در هواپیما بودیم و پرواز هم عصر بود. شهر وارنا فرودگاه کوچک اما تمیزی داشت. اختلاف ساعت وارنا با تهران 1:30 ساعت بود پس ساعت ها را تنظیم کردیم و به سمت مکام تحویل بارها رفتیم. دو لیدر از دو شرکت ایرانی در فرودگاه بودند که مسافرهای ایرانی را راهنمایی می‌کردند پس جای نگرانی وجود نداشت. لیدر تور ما به سمت ون ما را راهنمایی کرد و حدود 1 ساعت طول کشید تا به هتل رسیدیم.
رفتار کارکنان هتل گراند لندن خوب بود و سریع هم اتاق را تحویل ما دادند. هتل قدیمی بود اما آن را بازسازی کرده بودند و همه چیز تمیز و قابل قبول بود. وسایل را جا به جا کردیم و همسرم هم راهنمای سفر را می خواند و برای روزهایمان برنامه ریزی می‌کرد و در نهایت تصمیم گرفتیم به ساحل برویم.

هتل گراند لندن پاریس

این مکان تنها هتل گراند شهر وارناست و جزو هتل های کلاسیک بلغارستان به شمار می آید. وای فای هتل در همه جای آن رایگان بود و به طور کلی 24 اتاق داشت که ما از تمیزی و وسایل اتاق راضی بودیم؛ پس تصور نکنید با هتلی خیلی قدیمی و با وضعیت ناجور روبه رو خواهید شد. در لابی بار بود که می توانستیم از آن نوشیدنی یا میان وعده بگیریم. این هتل رستوران هم داشت که برای صرف غذا در آن باید هزینه جداگانه پرداخت می کردیم. از سایر امکانات مثل سونا، باشگاه و... هم راضی بودیم.

ساحل وارنا

شن سواحل وارنا خیلی طلایی رنگ است به همین خاطر افسانه ای درباره آن وجود دارد، گفته می شود که در زمانهای گذشته دزدان دریایی در شمال شهر وارنا حفاری هایی داشته اند و به گنج های بزرگی دست یافته اند؛ ولی زمین از آنها انتقام گرفته و طلایی که به دست آورده اند را به شن و ماسه تبدیل کرده است.
کمی در ساحل قدم زدیم و غروب آفتاب را تماشا کردیم و برای شام به هتل بازگشتیم، غذا کیفیت خوبی داشت و یک غذای محلی بلغاری بود که نامش به خاطرم نیست.

روز دوم سفرنامه وارنا

روز دوم بعد از صرف صبحانه در رستوران هتل به دیدن موزه هنر سوسیالیست رفتیم. در خارج از ساختمان اصلی موزه پارک بزرگی قرار دارد که در آن مجسمه های زیادی وجود داشت که با چند تا از آنها عکس یادگاری گرفتیم. بعد از موزه در خیابانها گشتی زدیم و بعد به ساحل سنت کنستانتین و النا که در ده کیلومتری شهر وارنا هستند و به سمت قدیمی‌ترین سواحل تفریحی محسوب می‌شدند، رهسپار شدیم. آب دریا درخشان بود و در قسمتهای کم عمق، کف دریا دیده می شد. آرامش لذت بخشی در این ساحل حاکم بود. ناهار را هم در یکی از رستوران های ساحلی خوردیم. بعد از ساحلگردی به مرکز شهر وارنا برگشتیم و به خیابان گردی پرداختیم و کمی خرید هم کردیم و بعد به گراند مال رفتیم و باز هم خرید کردیم. یک نانوایی در گراند مال بود که از آن غذایی که از پیاز، کلم، تخم مرغ و پنیر فتا و چند مواد دیگر تهیه شده بود را خریدیم.
بعد از نانوایی به صومعه ملینک رفته و از صومعه روژن دیدن کردیم که یک عبادتگاه کوچک بود و اگر مثل من به این مسائل علاقه نداشتهباشید، لذت نمی برید، بعد هم به منطقه قدیمی پلوودیو رفتیم. راهنما می گفت که ساختمانهای این منطقه به اندازه دوره احیای بلغارستان قدمت دارند و برای ما جالب شده بود که آن را ببینیم.
شام آن شب را در رستوران یونانی تاناسی یک برهکبابی و دو سالاد شوپسکا خوردیم. بعد از شام بازهم به مرکز خرید وارنا تاورز رفتیم. به علت گران بودن اجناس در این مرکز خرید زیادی نکردیم.

روز سوم سفرنامه وارنا

روز سوم کمی زودتر از هر روز بیدار شدیم و در خنکای صبح در ساحل قدم زدیم و بعد برای صرف صبحانه به هتل برگشتیم. صبحانه را که خوردیم و بعد از آن پاک طبیعی روزنسکی لوم رفتیم. روزنسکس پارک جالب و قشنگی بود و پیشنهاد می کنم آن را ببینید. این پارک جاده ای مخصوص قدم زدن داشت و نقاشی هایی که روی گچ شده بودند در هر گوشه و کناری به چشم می خوردند و مربوط به دوران باستان بودند. صومعه‌ای سنگی هم در این پارک بود که همه به تماشای آن می رفتند.
ناهار آن روز یک غذای دریایی خوشمزه در رستوران بیسترو دراگومن خوردیم. به هتل برگشتیم و استراحت کوتاهی کردیم. حدود عصر بود که برای خرید به مرکز خرید ویوا وارنا رفتیم که بیشتر شبیه یک سوپرمارکت بزرگ بود و من اصلا جذبش نشدم. از آنجا به مرکز خرید مال وارنا که هم بزرگ بود و هم جدید رفتیم و از مغازه های حراجی اجناسی که تخفیف خورده بود را خریدیم. به سینمای سه بعدی که در همین مجتمع بود رفتیم و برای رفع خستگی در کافه ای که فضای باز داشت قهوه خوردیم.

موزه هنر سوسیالیست وارنا

مرکز خرید مال وارنا

روز چهارم سفرنامه وارنا

روز آخر بود و من دوست نداشتم به ایران برگردم به همین خاطر صبح زود بیدار شدم تا استفاده کامل را از روز کرده باشم. صبح به منطقه تاریخی رومی ها رفتیم که بزرگترین ساختمان اجتماعی قدیمی در بلغارستان هم در آن قرار دارد. خیلی خوب از این منطقه محافظت می شد تا کمترین آسیبی نبیند. بعد به کوه ریلا هم سر زدیم که بلندترین قله شبه جزیره بالکان به شمار می آید. در آنجا دریاچه و آبشاری زیبا بود و من به این فکر می کردم که ایران چقدر زیباست و مسئولان و مردم ما قدر آنها را نمی دانند.
هنگام بازگشت شهر زیبای ولیکو ترنوو که در قرون وسطی پایتخت بلغارستان بوده است و اکنون به شهری دانشگاهی تبدیل شده است رفتیم و از آن دیدن کردیم. به رستوران مورسکو کونچه رفتیم و برای ناهار دو عدد پیتزای جالب و خوشمزه سفارش دادیم.
عصر به شهر بالچیک رفتیم در این شهر باغهای گیاه شناسی متعددی بودند. برای من جالب بود که این شهر در زمانهای گذشته به عنوان ییلاق ملکه رومانی مورد استفاده قرار می گرفت و من هم احساس ملکه بودن داشتم.
هنگام بازگشت از شهر زیبای ولیکو ترنوو بازدید کردیم که در قرون وسطی پایتخت بلغارستان بود و اکنون به شهری دانشگاهی تبدیل شده است، دیدن کردیم. در همان نزدیکی به رستوران مورسکو کونچه رفتیم و برای ناهار دو عدد پیتزای جالب و خوشمزه سفارش دادیم که من طعم آنها را دوست داشتم اما همسرم پیتزاهای ایرانی را بیشتر می پسندید. بعد از آنجا کمی در سواحل دریای سیاه قدم زدیم و به هتل بازگشتیم.
شام آخر را در هتل خوردیم که کبابچه به همراه سالاد شوبسکا و یک نوشدنی خاص بلغاری بود و طعم آن بسیار عالی و خوشمزه بود. بعد از شام هم چمدانها را جمع کردیم و به سمت فرودگاه حرکت کردیم.

شهر ولیکو ترنوو

سخن فاینداتور
امیدوارم از خواندن سفرنامه لذت برده باشید، خوشحال می شوم که شما هم از تجربه های خود از سفر به این شهر یا صوفیه بگویید.