خاطرات سفر 4 روزه به هند

از همان موقع رفتم همسرم را راضی‌ کردم که سفری به هند داشته باشیم. شروع به تحقیق کردم و فهرستی از مکان‌هایی که به نظرمان جالب می‌آمد تهیه کردم. اولین بار بود که این همه وقت گذاشته بودم و لیست تهیه کرده بودم ولی ارزشش را داشت چون این لیست خیلی در سفر به ما کمک می‌کرد.

ماجراهای و خاطرات سفر هند

چمدان‌ها را بستیم. پرواز ما ساعت 6 صبح بود. از پروازهای صبح اول وقت خوشم می‌آید چون شبی پرهیجان و شاد دارم و بعد از سوارشدن خوابی آرام و خوش می‌کنم. وقتی به فرودگاه دهلی رسیدیم کاملاً سرحال و پرانرژی بودم. فرودگاه تمیزی بود. مسئولی که مهر ورود رو در پاسپورتم می‌زد به زبان هندی به من سلام کرد و گفت "نمسته" خیلی خوشحال شدم. هوای دهلی خیلی شرجی و خف بود. کمی معطل شدیم و بعد به هتل رفتیم. دست همسری درد نکنه که هتل پنج ستاره "رادیسون بلو قاضی آباد " (Radisson Blu Ghaziabad) رزرو کرده بود که خیلی تمیز بود. البته چون می‌دانست که من روی تمیزی و سوسک حساسم، پس می‌خواسته که در طول سفر بداخلاقی نکنم. یک کاتالوگ هتل در اتاق ما بود که مشخصات هتل را نوشته بود. وسایل را جا به جا کردم و سری به حمام و دستشویی زدم. عالی بود حمام مجهز به وان و خیلی تمییز بود. روی تخت با آرامش دراز کشیدم و شروع به خواندن این کاتالوگ کردم. هر قسمت را که می‌خواندم بیشتر خوشحال می‌شدم. اینترنت رایگان، استخر روباز، سالن بدن‌سازی، تهویه هوا، مینی بار و تلویزیون. 

باز هم با راهنمایی همان کارگر رستوران محبوب‌ترین غذای هندی که مرغ کره‌ای است را سفارش دادیم . در کنار آن مقداری کشمش، سس گوجه، کمی سالاد الویه، و نان و سالاد بود. غذای خوشمزه‌ای بود و اصلاً تندی نداشت. البته گفته بودیم که تند نباشد.

هنوز خسته راه و معطلی‌های فرودگاه بودیم پس ساعتی را در اتاق زیبایمان استراحت کردیم. دکور اتاق ترکیبی از رنگ‌های آبی مختلف بود و من که آرامش خاصی احساس می‌کردم. عصر برای گشت زدن در شهر رفتیم. وای واقعاً چیزی که می‌دیدم باورم نمی‌شد. بعضی از مردم تمام زندگی‌شان در هند در کنار خیابان می‌گذرد. دهلی شهری شلوغ و پرهیاهو بود. صدای بوق حتی یک‌لحظه هم قطع نمی‌شد. به دیدن گورودوارابنگلا صاحب (Gurudwara Bangla Sahib) این معبد در قرن هجدهم میلادی ساخته‌شده است و محل عبادت پیروان مذهب "سیک" است. ساختمانی دو-سه طبقه سفید رنگ با گنبد طلایی با شکوه بود.

هوا رو به تاریکی می‌رفت و ما برای خرید به بازار خان (Khan Market) بازار پر از لباس‌های سنتی و وسایل خانگی، اسباب‌بازی و خوراکی‌های متنوع و رنگارنگ بود. ولی ما چیزی نخریدیم چون همه‌ی اجناس به نظر گران قیمت می‌آمدند. برای شام به رستوران کاکه دی هاتی (Kaka Di Hatti) رفتیم. این رستوران غذاهای محلی شمال هندوستان را سرو می‌کرد. غذای نسبتاً تندی خوردیم بااینکه سفارش کرده بودیم ولی بازم فلفل داشت ولی خیلی خوشمزه بود کل غذا شبیه یک خورش نرم بود و در کنار نان پارانتای بزرگی بود. بعد از این شام خوب به هتل برگشتیم و استراحت کردیم.

با صدای بلند آهنگ‌های هندی از خواب بیدار شدیم و از رسپشن هتل علت را جویا شدیم. گفت مربوط به عبادت صبحگاهی بعضی از فرقه‌های هندی است. بعد از آن کمی خوابیدیم و با هم در مورد مکانهای دیدنی که امروز در برنامه داشتیم صحبت کردیم. ساعت هشت برای صبحانه رفتیم. صبحانه‌ی بسیار عالی و متنوعی بود، منم که عاشق صبحانه خوردن... بعد خیلی سریع آماده شدیم و به دیدن دروازه هند (India Gate) مقبره همایون (Humayun's Tomb) و موزه دهلی‌نو رفتیم. موزه هم جالب بود و هم بخش‌های مختلف زیادی داشت به همین دلیل وقت زیادی از ما گرفت. برای ناهار به رستوران وگ گولاتی (Veg Gulati) رفتیم این رستوران فقط غذاهای سبزی‌هایی سروی می‌کرد. ما هم از بین آن همه اسم غذاهای مختلف اسفناج و پنیر را متوجه شدیم و همان را سفارش دادیم. غذای ساده و درعین‌حال خوشمزه‌ای بود.

خرید در دیلی هات هند(Dilli Haat)

بعد از غذا برای خرید به دیلی هات (Dilli Haat) رفتیم بازاری بزرگ که در آن انواع سنگ‌ها و جواهرات، صنایع‌دستی و لباس به فروش می‌رسید. برایمان خیلی جالب بود که بازار ورودی داشت. بازاری رنگارنگ بود. به طور کلی در هند شما به هر جا که نگاه کنید رقص رنگ‌های شاد را خواهید دید. خیلی روحیه‌ام عوض می‌شد و کلاً از فاز خرید کردن بیرون می‌آمدم و فقط محو تماشای اطراف می‌شدم. کمی ادویه برای سوغات خردیم و برای ناهار تصمیم گرفتیم از خوردنی‌های همین بازار زیبای دیلی هات خرید کنیم. اطراف یکی از آن‌ها جمعیت زیادی بود ما هم پشت آن‌ها ایستادیم و پاپدی چات خریدیم. غذایی شبیه عدسی خودمان که در کاسه‌ای سرو می‌شد، خوشمزه و البته تند.

معبد آکشارداهام هند (Akshardham)

بعد به دیدن معبد آکشارداهام (Akshardham) رفتیم. برایم خیلی جالب بود. افرادی که هم‌وطن ما بودند و در طول سفر همدیگر را می‌دیدیمشان آن‌هایی که با تور ثبت‌نام کرده بودند خیلی هزینه‌های اضافه پرداخته بودند. ورودی بعضی مکان‌ها رایگان بود ولی افرادی که با تور آمده بودند برای ورودی این مکان‌ها به لیدر تور پول داده بودند. مثلاً کسانی که با تور به دیدن معبد آکشارداهام رفته بودند 50 دلار داده بودند درحالی‌که ورودی‌اش رایگان بود.

به دیدن "مسجد جامع دهلی" (Jama Masjid) یا مسجد جهان‌نما که یکی از بزرگ‌ترین مساجد جهان است رفتیم. مردم به مسجد جامع بسیار احترام می‌گذاشتند. جمعیت زیادی آمده بودند و نسبتاً شلوغ بود. شانس آوردیم که سه‌شنبه نبود این‌طور که می‌گفتند شلوغ‌ترین روزهای بازدید از این مسجد عظیم و زیبا سه‌شنبه‌ها است. مسجد جامع دهلی دو محراب و دو حیاط بسیار زیبا داشت. دو مناره زیبا در اطراف گنبد طلایی آن بودند. قرآنی خیلی قدیمی که روی پوست آهو نوشته‌شده بود هم در این مسجد نگهداری می‌شد. این مسجد در قرن هفدهم به دستور شاه جهان ساخته شده بود. به نظر من همین مسجد با شکوه و زیبا می‌تواند دلیلی کافی برای سفر به دهلی باشد.

ناهار را در یکی از رستوران‌های نزدیک مسجد خوردیم. تصمیم گرفتیم دو نوع غذا سفارش دهیم تا ببینم شانس کدام مان بهتر است. من کوفته مالایی سفارش دادم که برخلاف تصورم اصلاً گوشتی نداشت. همسرم هم ریسک زیادی نکرد و مرغ تکه‌ای با سس ماسالا سفارش داد که در کنارش نان خوشمزه‌ای هم سرو می‌شد. از انتخاب خودم پشیمان شده بودم ولی چیزی نمی‌گفتم.
بعد از شام به بازار گریتر کیلاش (Greater Kilash) رفتیم. بازار نسبتاً شیکی بود. البته ما با دیدن شهر کلاً توقع مان از شیک بودن کم شده بود. ولی فروشگاه‌های برند در این بازار بودند. چند کافه هم در کنار بازار بودند که در آخر خرید در آن‌ها چای و کیک خوردیم و به هتل برگشتیم.

روز چهارم در تور هند

باز هم خوشحال از صبحانه‌ی خوب هتل بودم. برای گردش این بار تصمیم گرفتیم به بنای یادبود ماهاتما گاندی برویم. بسیار زیبا بود. بااینکه عصر امروز پرواز برگشتمان بود ولی چند ساعتی در باغ‌های این مکان زیبا قدم زدیم. درخت‌های این باغ را گاندی کاشته بود. ناهار را در رستوران هتل خوردیم هر دو غذای روغن جوش سفارش دادیم که با گوشت بره درست می‌شد و بسیار خوشمزه بودیم. تندی کمی احساس می‌کردیم نمی‌دانم ما عادت کرده بودیم به طعم تندی یا واقعاً فلفل این غذا کمتر بود.

بازار ساروجینی هند (Sarojini Nagar)

بعد از ناهار سریع چمدان‌ها را جمع کردیم و چون کمی وقت داشتیم به بازار ساروجینی (Sarojini Nagar) که نزدیک فرودگاه بود رفتیم. این بازار پارچه‌ها و لباس‌های فوق‌العاده‌ای داشت و من تلافی همه‌ی بازارهای دیگر را در اینجا درآوردم و تقریباً یک چمدان خرید کردم. از آنجا با تاکسی به فرودگاه رفتیم و به ایران عزیز و زیبایمان برگشتیم.

• مهم‌ترین توصیه‌ام این است که صبر خودتان را بالا ببرید. چون بیشتر در هندوستان برای رفتن از شهری به شهر دیگر از اتوبوس استفاده می‌شود و با بارش کمترین بارانی جاده‌ها خراب می‌شوند و مجبورید حتی 10 ساعت در ماشین بمانید.
• قبل از سفر به فکر تهیه دلار و ارز هند باشید؛ به دلیل اینکه در هند صرافی و اکسچنج خیلی کم هست. در برخی فروشگاه‌های بزرگ صرافی‌های خوبی هستند
• در سفر به هند به تمیزی حساس نباشید وگرنه باید هتل‌های گران پنج ستاره به بالا را انتخاب کنید. البته دوستان ما در آن هتل‌های گران هم سوسک دیده‌اند.
• در مورد سیم‌کارت در نظر داشته باشید که حتماً از فرودگاه سیم‌کارت بخرید و از متصدی مربوطه بخواهید تا اینترنتش را فعال کند. نرخ سیم‌کارت‌ها خوب و متعادل است فقط سرعت اینترنت کمی پایین است ولی چون رایگان بود اشکالی نداشت. نکته مهم همراه داشتن یک عکس برای خرید سیم‌کارت است.
• حتماً با خودتان دم‌نوش‌هایی برای تقویت اعصاب ببرید. صدای بلند و زیاد بوق ماشین‌ها مخصوصاً در شهر دهلی به احتمال زیاد شما را عصبی خواهد کرد.
• برای رفت و آمد کلاً تاکسی پیدا نمی‌شود و بیشتر از اتو ریکشا و کمتر از مترو باید استفاده کنید. ولی باید قبل از سوار شدن قیمت را مشخص کنید.
• مراقب قیمت‌ها باشید. در هند شما هرگز قیمت واقعی اجناس را متوجه نمی‌شوید. ممکن است حتی با چانه زدن هم‌جنسی را بالاتر از قیمت واقعی‌اش بخرید.
• دقت در هنگام خرید خیلی مهم است. حتماً همه‌ی قسمت‌های جنسی را که می‌خرید چک کنید تا سالم باشد. در هند چیز زیادی برای خرید وجود ندارد و کیفیت اجناس خیلی پایین هست.
• توصیه دیگر که دارم و مخصوص شکموها است این که غذاهای هندی‌ها خوشبختانه حشرات نیست ولی خیلی تند است و اغلب گیاهی است. چون گاو را مقدس می‌دانند، گوشت گاو که اصلاً نمی‌خورند. گوشت‌های دیگر هم خیلی کم در رستوران‌ها سرو می‌شود. بیشتر گوشت پرندگان در غذاها استفاده می‌شود.