نقشه بلغارستان
۱۴۰۰/۱۱/۱۷نقشه جدید کشور بلغارستان در اروپا
اروپا مساحتی بالغ بر 10,360,000 کیلومتر مربع دارد که اگر جزایر را هم در نظر بگیریم مساحت آن 512,000,000 کیلومتر مربع می شود که با پوشش دادن 6.8٪ از مساحت کره زمین به دومین قاره کوچک جهان پس از استرالیا تبدیل شده است. این قاره شامل اسکاندیناوی، جزایر بریتانیا، اروپای غربی، اروپای جنوبی، اروپای مرکزی، اروپای جنوب شرقی و اروپای شرقی می شود. بلغارستان با نام رسمی جمهوری بلغارستان با داشتن مساحتی بالغ بر 110,993.6 کیلومترمربع یکی از قدیمی ترین ایالت ها در جنوب شرقی قاره اروپا است. این کشور به مرکزیت شهر صوفیه از شمال با جمهوری رومانی، از جنوب با یونان و ترکیه، از شرق با دریای سیاه و از غرب با صربستان و مقدونیه مرز مشترک دارد.نقشه بلغارستان و همسایگان
نقشه قدیمی کشور بلغارستان
بقایای نئاندرتال که به دوران پارینه سنگی میانه بازمی گردند حکایت از حضور انسان ها در سرزمین های بلغارستان از حدود 150000 سال پیش دارند. قبل از قرن دوازدهم پیش از میلاد مسیح اجداد اولیه بلغارها با نام تراکیان به شبه جزیره بالکان آمدند. امپراتوری هخامنشی دست به فتح بخش‌هایی از بلغارستان زد و کنترل این منطقه را تا سال 479 قبل از میلاد حفظ کرد. در اوایل قرن پنجم قبل از میلاد قوم اودریسیایی حکومت بر منطقه ترکیا که شامل سرزمین های بلغارستان، بخش‌هایی از رومانی، یونان شمالی و ترکیه اروپایی می شد را بر عهده داشت. ترس اول پادشاهی اودریس (متشکل از اتحاد بیش از 40 قبیله تراکی و 22 پادشاه با یکدیگر) را تأسیس کرد که تبدیل به قدرتمندترین حکومت زمان خود شد اما در نهایت به دست امپراتوری روم افتاد. پس از سقوط روم در سال 476 بیزانسی ها کنترل منطقه را بر عهده گرفتند اما به دلیل درگیری جنگ های طولانی علیه ایران، نتوانستند از سرزمین های بالکان دفاع کنند و اسلاوها وارد شبه جزیره بالکان شدند. در سال 680 آسپاروخ خان به سرزمین های بیزانسی در موزیا حمله کرد و بر قبایل اسلاو در آنجا حکومت کرد. در سال 681 به امضای معاهده صلح با امپراتوری بیزانس پرداختند و به این ترتیب پایه های اولین امپراتوری بلغارستان نهاده شد. تا قرن 8 و 9 دولت بلغارستان توسط حاکمان تقویت شد. در سال 864 مذهب، از بت پرستی به مسیحیت ارتدوکس تغییر کرد. مذهب، زبان و خط مشترک سبب تقویت قدرت مرکزی و اتحاد تدریجی اسلاوها و بلغارها شد. اولین امپراتور بلغارستان؛ تزار سیمئون که از سال 893 تا 927 بر این منطقه حکومت می کرد، توانست بر وسعت و قدرت کشور بیافزاید و شکوفایی فرهنگی و روشنگری را به ارمغان آورد به طوری که از آن با عنوان عصر طلایی فرهنگ بلغارستان یاد می شود. پس از مرگ سیمئون این کشور که به دلیل جنگ با مجارها و پچنگ ها تضعیف شده بود توسط ارتش بیزانس تصرف شد. این امپراتوری پس از شکست در برابر مهاجمان سلجوقی و با جنگ های صلیبی متزلزل شد و در سال 1185 برای بار دوم دولت بلغارستان با قیام ایوان آسن اول و پیتر چهارم تأسیس شد. این دولت نیز به علت درگیری های جناحی و تجزیه به قلمروهای کوچک فئودالی، درگیری‌های داخلی، حملات بیزانس و مجارستان و تصرف کامل تمامی سرزمین های بلغارستان توسط عثمانی ها تا سال 1393 و در نهایت با نبرد نیکوپلیس در سال 1396 به پایان راه خود رسید. با شروع زوال قدرت عثمانی، اتریش و روسیه که مسیحیان بلغار را متحدان بالقوه خود می دیدند دست به شورش و قیام زدند. پس از سرکوب و کشته شدن 30000 بلغار توسط مقامات عثمانی، شورش مردم آزادی خواهی که تحت تاثیر روشنگری اروپای غربی در قرن 18 قرار گرفتند سبب قیام آوریل 1876 شد. در واقع این زمان آغاز بیداری ملی بلغارستان بود.
روسیه در سال 1877 به عثمان ها اعلام جنگ کرد و توانست به کمک شورشیان بلغار آن ها را شکست دهد. طبق معاهده برلین که در 13 ژوئیه امضا شد این کشور شامل یک ایالت بسیار کوچکتر به نام شاهزاده بلغارستان بود که موزیا و منطقه صوفیه را در بر می گرفت. شاهزاده بلغارستان در جنگی علیه صربستان پیروز شد و در سال 1885 سرزمین نیمه خودمختار عثمانی روملیای شرقی را به خود اختصاص داد و در 5 اکتبر 1908 خود را یک کشور مستقل اعلام کرد. با وجود قدرت سیاسی اما بلغارستان درگیر جنگ بالکان، جنگ جهانی اول شد و این در حالی بود که دوباره خود را در حال جنگ در طرف بازنده دید. در سال 1941 این کشور وارد جنگ جهانی دوم شد اما به سبب عدم شرکت در عملیات بارباروسا (تهاجم آلمان به اتحاد جماهیر شوروی) و نجات جمعیت یهودی خود از تبعید به اردوگاه‌های کار اجباری و مرگ ناگهانی بوریس سوم که یک دیکتاتوری استبدادی سلطنتی داشت کشور به آشوب سیاسی کشانده شد. بلغارستان که نیروهای آلمانی را از خاک خود بیرون نکرده بود مورد تهاجم اتحاد جماهیر شوروی در سپتامبر 1944 قرار گرفت و شوروی رسما از بی طرفی کناره گیری کرد و تا پایان جنگ به طرف متفقین پیوست. در اواخر جنگ جهانی دوم نیروهای ارتش سرخ وارد این کشور شدند. رژیم کمونیستی با ریاست گئورگی دیمیتروف در این کشور به قدرت رسید و جمهوری خلق بلغارستان تاسیس شد.
پس از گئورگی، تودور ژیوکوف (از سال 1954 تا سال 1989) به عنوان رئیس دولت مشغول به کار شد و دستاوردهای عظیمی را برای این کشور به ارمغان آورد. همه چیز از استفاده از زمین و شیوه های کار گرفته تا مذهب و هنر تحت تاثیر اندیشه های کمونیستی تغییر داده شد. در 10 نوامبر 1989 حزب کمونیست تحت تأثیر انقلاب‌های 1989 از انحصار سیاسی خود دست برداشت. در ژوئن 1990 اولین انتخابات آزاد توسط حزب کمونیست که نام خود را به حزب سوسیالیست بلغارستان تغییر داده بود پیروز و قانون اساسی جدیدی نوشته شد. این سیستم تا سال 2000 عملکرد قابل توجهی از نظر رشد اقتصادی از خود نشان نداد اما پس از سال 2001 شرایط بهبود یافت. در سال 2004 بلغارستان عضو ناتو شد و در سال 2007 به اتحادیه اروپا پیوست.
نقشه جمعیت کشور بلغارستان
جمعیت کشور بلغارستان از اوایل ژانویه سال 2022 جمعیت بلغارستان 6،875،874 نفر برآورد شده است. در میان گروه های قومی بیش از چهار پنجم کل جمعیت را بلغارها (حاصل اتحاد قوم های اتحاد بلغار و اسلاو) تشکیل می دهند. در رتبه دوم ترک ها جای می گیرند که حدود یک دهم شهروندان این کشور را تشکیل می دهند. 8.8 درصد جمعیت از آن ِ جیپسی (کولی ها) است و 1.5 درصد بقیه را ارمنی ها، روس ها و یونانی ها (بیشتر در شهرها) و رومانیایی ها و تاتارها (بیشتر در روستاها) تشکیل می دهند.
تقسیمات کشوری بلغارستان
کشور بلغارستان از سال 1999 به 28 منطقه (اوبلاست oblast) یا استان (شامل 27 استان و یک استان مرکزی شهری به نام صوفیه سیتی یا Sofia-Grad) و 265 شهرداری یا ابشتینا obshtina تقسیم شده است. با هم به بررسی آن ها می پردازیم.مناطقی که در جنوب شرقی بلغارستان واقع شده اند
یامبول Yambol، استارا زاگورا Stara Zagora، اسلیون Sliven و بورگاس Burgasمناطق جنوب غربی بلغارستان
صوفیه Sofia، صوفیه سیتی Sofia City، بلاگووگراد Blagoevgrad، کیوستندیل Kyustendil و پرنیک Pernikمناطق جنوب مرکزی بلغارستان
اسمولیان Smolyan، خاسکوو Haskovo، کرجالی Kardzhali، پازارجیک Pazardzhik و پلوودیو Plovdivمناطق شمال شرقی بلغارستان
وارنا Varna، تورگوویشته Targovishte، دوبریچ Dobrich و شومن Shumenمناطق شمال غربی بلغارستان
وراتسا Vratsa، ویدین Vidin، لووچ Lovech ، مونتانا Montana و پلون Plevenمناطق شمال مرکزی بلغارستان
ولیکو ترنوو Veliko Tarnovo، سیلیسترا Silistra، گابرووو Gabrovo، رازگراد Razgrad و روسه Ruse
نقشه صوفیه | پایتخت کشور بلغارستان
صوفیه Sofia پایتخت کشور بلغارستان و از قدیمی ترین و بزرگ ترین (چهاردهمین) شهرهای اتحادیه اروپا محسوب می شود. این شهر به عنوان پرجمعیت ترین شهر با داشتن مساحت 492 کیلومتر مربعی تا کنون در سال 2022 جمعیتی بالغ بر 1,287,000 نفر دارد. به عبارتی دیگر بیش از 90 درصد جمعیت در این شهر زندگی می‌کنند. صوفیه در دامنه کوه ویتوشا و در نزدیکی منطقه بالکان و جنوب شرقی اروپا میان دریای سیاه و دریای آدریاتیک واقع شده است.
در هنگام سفر به بلغارستان و پایتخت آن دیدنی های صوفیه را مدنظر خود قرار دهید. از جاذبه های تاریخی آن مانند کلیسای جامع الکساندر نوسکی صوفیه، کلیسای جامع سنت ندلیا St Nedelya، کلیسای تاریخی بویانا (ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۷۹)، مسجد بنیا باشی و آمفی تئاتر سَردیکا بازدید کنید. به جاذبه های فرهنگی این شهر مانند کتابخانه ملی بلغارستان (بزرگترین موزه در بالکان)، موزه ملی پلی تکنیک و تئاتر ملی ایوان وازوف سر بزنید. اگر اهل طبیعت گردی هستید حتما جاذبه های طبیعی مانند کوه ویتوشا، باغ بوریسووا Borisova (قدیمی ترین پارک صوفیه)، آبشار بویانا، دریاچه‌ی پانچارو Pancharevo را در لیست خود بگنجانید. قدم زدن بلوار ویتوشا یا ویتوشکا را که مملو از کافه و رستوران، بوتیک‌های مد و فروشگاه‌های لوکس است را از یاد نبرید.
اطلاعات مهم درباره صوفیه
- پیش شماره شهر صوفیه: 2-359+
- اختلاف ساعت صوفیه با تهران: استان تهران 1 ساعت و 30 دقیقه جلوتر از صوفیه بلغارستان است.
- فاصله تهران تا صوفیه با هواپیما: کوتاه ترین فاصله 2529.94 کیلومتر
- فاصله صوفیه تا ترکیه: 13 ساعت و 36 دقیقه (1307.4 کیلومتر)
- فاصله شهر صوفیه تا بلغارستان با ماشین: 3 ساعت و 40 دقیقه (280.7 کیلومتر)
- زبان مردم صوفیه: بلغاری
- واحد پول صوفیه: لو lev یا لف با کد BGN، در تاریخ 16 بهمن 1400 هر 1 لو معادل 24,739.36 ریال ایران، 58 دلار آمریکا (به عبارتی دیگر هر 1.71 لو بلغارستان معادل 1 دلار آمریکاست)، 0.51 یورو و 7.93 لیر ترکیه است.
نقشه ادیان در کشور بلغارستان
در بلغارستان هیچ دین رسمی وجود ندارد و این کشور سکولار است. به دنبال دوره کمونیستی و اصلاحات دهه 1990 آتئیسم (بی خدایی یا خداناباوری) مورد حمایت دولت قرار گرفت و به این ترتیب آزادی کامل مذهب در این کشور برقرار شد. با این وجود اکثر جمعیت بلغار‌های مذهبی را می توان جزو پیروان مسیحیت ارتدکس بلغارستان دانست. اقلیت های مذهبی دیگر شامل مسلمانان، پروتستان ها (بیشتر پنطیکاستی ها و انجیلی ها)، کاتولیک ها (که از الگوی ادیان بیزانسی در عبادت خود پیروی می کنند)، یهودی ها و ارمنی های گریگوری هستند. به این ترتیب 61.1 درصد از جمعیت کشور را پیروان مسیحیت (59.5٪ ارتدکس بلغاری و 1.6٪ سایر مسیحیان)، 7.9% را پیروان دین اسلام، 9.3٪ آتئیست و 0.3٪ را ادیان دیگر تشکیل می دهند.
نقشه آب و هوای کشور بلغارستان
بلغارستان از نظر آب و هوا به چند منطقه تقسیم می شود. برای مثال در جنوب کشور شاهد آب و هوای مدیترانه ای با تابستان ها گرم و خشک ( با افزایش نفوذ این جریان در نیمه دوم تابستان) و زمستان های خنک هستیم. بخش وسیعی از این سرزمین به ویژه شمال کشور تحت تاثیر آب و هوای قاره ای است. نفوذ توده های هوای قاره ای و جریان آن به دشت دانوب سبب بارش برف فراوان و زمستان سردتر می شود. میانگین دما در این کشور سالانه 10.1 درجه سانتی گراد است. گرم ترین ماه با 21.0 درجه سانتی گراد آگوست و سردترین ماه سال با -1.8 درجه سانتی گراد ژانویه به شمار می آید. میزان بارندگی سالانه در این کشور 623 میلی متر و خشک ترین ماه با 38 میلی متر بارش آگوست و بیشترین میزان بارش خود با میانگین 77 میلی متر در ماه می است.
آب و هوای شهرهای مختلف بلغارستان
آب و هوای مدیترانه ای با تابستان داغ و هوای خیلی گرم در شهرهای مومچیلگراد، هوهلا و پوکرووان
آب و هوای مدیترانه ای گرم تابستانی در شهرهای: دوسیلوووDevesilovo ، ستریژبا Strijba، اِگرِک، گولیام دوسیل و لیمِتس
آب و هوای گرم و مرطوب قاره ای در شهرهای: صوفیه، شومِن، اسلیوِن، ولیکو ترنوو Veliko Tarnovo و گابرووو Gabrovo
اقلیم قاره‌ای مرطوب با تابستان داغ (خیلی گرم) در شهرهای: ویدین، نووا چِرنا، سویشتوف Svishtov، روسه، پلون Pleven
اقلیم نیمه‌گرمسیری مرطوب در شهرهای: وارنا، پلوودیف، بورگاس، استارا زاگور و بلاگووگراد Blagoevgrad
اقلیم اقیانوسی در شهرهای: کیوستندیل Kyustendil، بالچیک و توپولا
پرچم کشور بلغارستان
پرچم ملی کشور جمهوری بلغارستان به صورت افقی به ترتیب از بالا به پایین از 3 رنگ سفید، سبز و قرمز تشکیل شده است. رنگ سفید در این پرچم نماد صلح و آزادی است. رنگ سبز بر کشاورزی و رنگ قرمز بر مبارزه برای استقلال و شجاعت نظامی دلالت دارد. برای اولین بار این پرچم در زمان استقلال بلغارستان در سال 1879 (پس از جنگ 1877-1878 میان دو کشور روسیه و ترکیه) تا سال 1947 مورد استفاده قرار گرفت. در سال های سال 1947 تا 1990 با سقوط کمونیسم این پرچم که تا پیش از این با نشان جمهوری خلق بلغارستان یعنی "یک شیر در تاج گل خوشه های گندم زیر یک ستاره قرمز" در سمت چپ نوار سفید شناخته می شد در سال 1990به دوران پیش از کمونیسم بازگردانده شد و تا به امروز مورد استفاده قرار گرفت.
دوست فاینداتور، نظر شما با موفقیت ثبت شد.
(پس از تایید، نمایش داده می شود.)