نقشه جمهوری آذربایجان
۱۴۰۰/۰۸/۰۱نقشه جدید کشور آذربایجان در آسیا
یکی از پهناورترین قاره های جهان، قاره آسیاست که شامل آسیای شرقی، آسیای میانه، خاورمیانه، آسیای جنوبی، جنوب شرقی آسیا و غرب آسیا می شود. کشور آذربایجان Azerbaijan که با نام جمهوری آذربایجان نیز شناخته می شود و پایتخت آن شهر باکو است که در مرز آسیای غربی و اروپای شرقی در حاشیه جنوبی کوه های قفقاز واقع شده است. همسایگان آن از شمال روسیه، از جنوب ایران، از شرق دریای خزر، از غرب ارمنستان، از شمال غرب گرجستان و از جنوب غربی نخجوان هستند.
نقشه قدیمی کشور آذربایجان
آذربایجان که در گذشته اران نامیده می شد و حتی برخی منابع یونانی از آن به آلبانیا یاد می کنند و در نواحی شمالی رود ارس آن را به نام آران و شیروان می شناختند امروز با نام آذربایجان شناخته می شود که برخی علت این مشابهت با همسایه خود ایران را اقدام هوشمندانه سیاسی از سوری شوروی برای مداخله در امور ایران می دانستند.
اولین سابقه حضور بشر در جمهوری آذربایجان با کاوش در غار ازیخ Azykh به اواخر عصر حجر و فرهنگ گوروچای Guruchay برمی گردد. ابتدا سکاها در طول قرن 9 قبل از میلاد مسیح در این منطقه سکونت داشتند که بعدها شرق قفقاز توسط مادها (با سلطه بر جنوب رودخانه ارس) و هخامنشیان فتح شد. این منطقه بارها مورد هجوم بیگانگان قرار گرفت. جدال قدرت بر سر تصاحب منطقه بین ساسانیان و رومیان ادامه داشت تا اینکه در قرن هفتم اعراب پس از حمله به منطقه حکومت های اسلامی را تشکیل دادند. در قرن 11 سلجوقیان این کشور را تصرف کردند که در اثر آن ترکیب جمعیت محلی تغییر پیدا کرد و زبان های ترکی اوغوز بر منطقه حاکم شد، مسلمانان شیعه شدند و در زیر سایه فرهنگ فارس توسعه یافتند. آققویونلوها و پس از آن صفویان (بر شیروان، باکو، گنجه، قره باغ و ایروان تسلط داشتند) و حکومت افشاریه بر روی کار آمدند تا در نهایت حکومت قاجاریه بر این کشور مسلط شد و براساس عهدنامه های ننگین گلستان در سال 1813 م و ترکمانچای در سال 1828م در جریان جنگ های ایران و روسیه بسیاری از بخش ها مانند آذربایجان و ارمنستان از خاک ایران جدا شدند. روسیه باکو، شیروان، گنجه، نخجوان و ایروان را به دست آورد. این سرزمین از سال 1918 تا 1920 یک کشور مستقل به شمار می آمد اما در سال 1922 به اتحاد جماهیر شوروی ملحق شد اما حاکمیت خود را در 23 سپتامبر (مهر ماه) 1989 و استقلال خود را در 30 آگوست (8 شهریور) 1991 اعلام کرد. منطقه قره باغ که از دوران اتحاد جماهیر شوروی در این کشور مورد اختلاف بود در سپتامبر 1991 جدا شد و به این ترتیب جمهوری آذربایجان شکل گرفت. قره باغ در سال 1994 پس از اتمام نخستین جنگ، مستقل شد اما در 2020 دوباره تحت کنترل جمهوری آذربایجان قرار گرفت.
نقشه جمعیت کشور آذربایجان
جمعیت جمهوری آذربایجان طبق برآوردهای به دست آمده در آوریل (از 12 فروردین تا 10 اردیبهشت) 2021، 10,130,100 نفر است که از این میان سهم گروه های قومی (بر اساس نتایج آماری در سال 2009) شامل موارد زیر می شود:
91.6٪ آذربایجانی (بیشتر آن ها به زبان ترکی صحبت می کنند، مذهب آن ها شیعه است و دارای فرهنگ ایرانی هستند).
2.0٪ تالشی هستند.
2.0٪ را لزگی ها Lezgins تکشیل می دهند (قفقازی زبان این قوم است. روابط این قوم با داغستان سبب حفظ فرهنگ و زبانشان شد).
1.4٪ ارمنی هستند (بیشتر در منطقه قره باغ ساکن و از سال 1988 تا به امروز قره باغ کانون درگیری های شدید میان دو کشور آذربایجان و ارمنستان است).
1.3٪ را روس ها تشکیل داده اند.
2.4٪ سایر اقوام (ترک، تاتار، گرجی، یهودی، ساخوری، آوارها Avars، تات های قفقاز، اودی ها Udis و اوکراینی ها)
نقشه پراکندگی زبان و خط در کشور آذربایجان
زبان: با وجود اینکه ترکی آذربایجانی (از گروه اوغوز غربی که زیرمجموعه شاخه زبان ترکی جنوب غربی درتقسیمات زبانی است) زبان رسمی این کشور است ولی به سبب تنوع قومیت ها شاهد استفاده آن ها از زبان های مادری هستیم بنابراین مردم به زبانهای روسی، لزگی، تالشی و ... نیز در این کشور تکلم می کنند.
رسم الخط
تا قرن بیستم استفاده از رسم الخط عربی
از سال 1939 استفاده از الفبای سیریلیک یا آزبوکا (در سراسر اوراسیا از این رسم الخط الفبایی استفاده می شود)
از سال 1992 استفاده از الفبای رومی در نگارش رسمی
تقسیمات کشوری جمهوری آذربایجان
جمهوری آذربایجان دارای 11 شهر (۵۹ بخش) است؛ همچنین این کشور دارای 1 بخش خودمختار به نام نخجوان نیز هست که به 7 بخش تقسیم می شود.شهرهای کشور آذربایجان
باکو، گنجه، لنکران Lankaran، شیروان، نفتالان، شکی Sheki، سومقاییت Sumqayıt، خان کندی یا استپاناکرت Stepanakert، یولاخ Yevlakh، مینگه چویرMingəçevir، منطقه قره باغ
نقشه باکو | پایتخت کشور آذربایجان
باکو؛ پایتخت و تنها کلان شهر آذربایجان و همچنین بزرگ ترین شهر (با داشتن 2,140 کیلومتر مربع مساحت) و بزرگ ترین بندر این کشور است که در ساحل غربی دریای خزر و منطقه قفقاز در شبه جزیره آبشوران در شرق آذربایجان قرار دارد که بازدید از آن با تور زمینی نیز امکان پذیر است. بخش قدیمی باکو، سرای شروانشاهان و قلعه دختر در سال ۲۰۰۰ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. شهر باکو که یکی از نفت خیزترین مناطق است تا سال 1901 نیمی از تولید نفت جهان را تامین می کرد. این شهر با تبریز ایران نیز خواهر خوانده Sister Cities (قراردادی مبنی بر ایجاد همبستگی و اتحاد میان انسان ها و فرهنگ ها) است. باکو ۴۸ شهر و ۱۱ منطقه شهری یا اداری دارد که شامل خزر، بینه قدی Binagadi، قره داغ، نریمانوف Narimanov، نسیمی Nasimi، نظامی Nizami، سابایل Sabail، صابونچی Sabunchu، ختایی Khatai، سوراخانی Surakhany و یاسامال است.
اگر به باکو سفر کردید بازدید از جاذبه های گردشگری (ایچری شهر یا ارگ باکو، برج دختر، دروازه سلطان مراد، بلوار باکو در امتداد دریای خزر، یانار داغ یا کوه سوزان که حاصل سوختن از گاز طبیعی است، ساحل شیخوف Shikhov و ...)، اقامت در هتل های زنجیره ای این شهر زیبا و بخش جدایی ناپذیر سفر یعنی خرید از مراکز خرید (مرکز خرید ۲۸، مترو پارک، بلوار پارک، پورت باکو، گنجلیک و ...) و خرده فروشی ها را از دست ندهید.
نقشه ادیان در کشور آذربایجان
شاید جالب باشد که بدانید جمهوری آذربایجان دین رسمی ندارد و در واقع سکولار به شمار می آید. دین غالب در جمهوری آذربایجان اسلام است که بر اساس آمار %96.9 از جمعیت را دربرمیگیرد که از این میان حدود یک سوم سنی و بیش از سه پنجم جمعیت شیعه هستند. بیشتر جمعیت کشور آذربایجان و 3 کشور دیگر ایران، عراق و بحرین را مسلمانان شیعه تشکیل می دهد که از این نظر آن ها در دنیا شناخته شده هستند. 3.0% از این آمار متعلق به مسیحیان است که شامل روس ها و ارمنی ها که ارتدوکس هستند، می شود. 0.1% پیرو سایر مذاهب هستند.
نقشه ادیان در خاورمیانه
نقشه آب و هوای کشور آذربایجان
کشور آذربایجان دارای شرایط جوی متنوعی است. ۹ ناحیه آب و هوایی از ۱۱ ناحیه آب و هوایی موجود، در این منطقه است که توجه شما را به آنها جلب می کنیم:
در شمال و شمال شرقی جمهوری آذربایجان: اقلیم خشک قاره ای (زمستان سرد و تابستان خشک و گرم)
در جنوب شرقی آذربایجان: اقلیم نیمه گرمسیری و مرطوب با بیشترین میزان بارندگی
در آذربایجان مرکزی و شرقی: زمستان معتدل و تابستان بسیار گرم
در سایر مناطق آذربایجان: آب و هوای نسبتاً گرم، خشک یا مرطوب
در منطقه جنگلی کوهستان کشور آذربایجان: آب و هوای سرد و در ارتفاعات: یخبندان و بارش شدید برف
پرچم کشور آذربایجان
پرچم ملی کشور جمهوری آذربایجان (9 نوامبر (18 آبان) 1918؛ روز پرچم ملی که در این روز این پرچم برای کشور به تصویب رسید) به صورت افقی به ترتیب شامل 3 رنگ می شود
آبی روشن: نماد میراث ترک ها
قرمز: نشان دهنده پیشرفت در ایجاد دولت مدرن و توسعه دموکراسی (در مرکز پرچم هلال سفید (نماد اسلام) و ستاره هشت پر (نماد 8 شاخه از ملت ترک) وجود دارد)
سبز: نماد ارتباط ملت با تمدن اسلامی
سخن فاینداتور
امیدواریم که برای آشنایی شما با کشور آذربایجان و شهر زیبای باکو گام مثبتی برداشته باشیم. منتظر معرفی سایر نقشه ها در فاینداتور باشید. شما دوست دارید نقشه بعدی از چه کشوری باشد؟ آیا شما تجربه خرید تور آذربایجان یا تور باکو را داشته اید؟بی صبرانه منتظر شنیدن پیشنهادات شما هستیم.
دوست فاینداتور، نظر شما با موفقیت ثبت شد.
(پس از تایید، نمایش داده می شود.)